5,5 week reizen door Bolivia en Peru!

Hola familia y amigos!

Het is een tijdje geleden dat ik een verslag heb geschreven dus hoog tijd om jullie over de afgelopen 5,5 week te vertellen waarin ik veel van Bolivia en Peru heb gezien. Het is dus ook een behoorlijk lang en uitgebreid verslag geworden maar voor de geïnteresseerden veel leesplezier ;).

De reis begon toen Roderick landde in La Paz. Het was erg gek om hem op te halen vanaf het vliegveld in Zuid-Amerika een totaal andere plek dan dat ik gewend was hem te zien maar ik had er zin in! Helaas was hij natuurlijk erg moe van de reis en tijdverschil dus eerst slapen, voor hem dan… La Paz is een drukke en grote stad die zich bevind op 3800m tussen de besneeuwde bergtoppen. Wij bezochten die dag de begraafplaats, zoals al eerder verteld is die heel anders dan in Nederland. Wat deze begraafplaats bijzonder maakt is de kabelbaan die hierboven hangt. De kabelbaan is hier een vervoersmiddel om naar el Alto te komen, een hoger gelegen deel in de stad waar onder andere het vliegveld zich bevindt. Na de begraafplaats zijn wij uiteraard met de kabelbaan omhoog gegaan om een overzicht van de stad te zien. De volgende dag hebben wij een tour door de stad gedaan waar velen kraampjes te zien waren, de hoofdpleinen en marktjes waaronder the Witches Market. Hier hangen gedroogde lama foetussen die geluk zouden brengen, verder zijn er vele gekke rituelen waaronder het offeren van een hond bijvoorbeeld aan Pachamama (moederaarde) tijdens het bouwen van een nieuw gebouw. Erg apart!

Na La Paz zijn wij per bus naar Uyuni gegaan waar de trip naar de zoutvlaktes kon beginnen! Salar de Uyuni is de op een na grootste zoutvlakte ter wereld en wat ik vooral zo bijzonder vond waren de kristalvormige vormen die echt perfect waren en zich over vele kilometers uitstrekte. Natuurlijk hebben wij de niet-originele perspectief foto’s gemaakt en daarna zijn we doorgegaan naar het cactus eiland (Isla Incahuasi) met als afsluiting een zonsondergang. Het bijzondere van deze tour zijn de verschillende landschappen die je ziet, was het de eerste dag dus helemaal wit van het zout en heel uitgestrekt, de tweede dag gingen we de ‘woestijn’ in en om het uur veranderde het landschap. Gekleurde bergen, verschillende meren waaronder Laguna Colorado (een rood meer), laguna verde (groen), meertjes met flamingo’s, etc. Na deze dag hebben wij waarschijnlijk de koudste nacht ooit meegemaakt en wij hadden nog geluk dat de buitentemperatuur nu nog mee valt, want in de winter vriest het nog vele malen harder. In hotels zie je vaak hoe koud het ‘s nachts wordt aan de hoeveelheid dekens op bed. Hier lagen 5 van die Alpaca dekens, daarnaast hadden we nog een slaapzak en heb ik met mijn trui aan geslapen! De laatste dag van de tour stonden de geisers en Laguna Blanca op het programma en zijn we helemaal teruggereden naar Uyuni (we waren helemaal tot bij de grens van Chili gereden) met uitzicht op vele lama’s of alpaca’s in een groen gedeelte langs de rivierbedding. We waren nu pas een aantal dagen in Bolivia maar hadden al zoveel gezien!

Vanuit Uyuni zijn we per nachtbus teruggegaan naar La Paz en namen we meteen de volgende bus naar Copacabana, wat misschien niet zo goed idee was. Dit was erg vermoeiend en een erg lange zit waar we tijdens de tweede rit ook nog eens getrakteerd werden op een tour door de zeer arme buitenwijken van El Alto wat Roderick totaal niet op prijs stelde. Anyway, in Copacabana moesten wij dus vooral bijkomen en daar was het een ideaal plaatsje voor. Lekker een schattig stadje met een mooie kerk aan het Titicacameer (het hoogste bevaarbare meer ter wereld op 3820m), met een goede temperatuur, een uitzichtpunt en een lekker dagje wandelen op Isla del Sol!

Van het ene plaatsje aan Lake Titicaca in Bolivia gingen we naar een ander plaatsje gelegen aan het meer in Peru – Puno. Een grotere stad die bekend staat om the floating islands die gemaakt zijn van riet. Ook deze hebben wij bezocht maar het was een beetje een toeristische bedoeling. De mensen op het eiland zongen liedjes in 10 verschillende talen en gaven zelfs toe dat toerisme hun enige verdiensten waren. Dit was natuurlijk wel een beetje jammer maar het staan op zo’n rieten eiland voelde wel apart, je zakte er best ver in weg maar zonder natte voeten! Oorspronkelijk waren de floating islands een manier om te vluchten voor de Inca’s op het vaste land.

Cusco –  Cusco is een stad die echt prachtig is! De koloniale architectuur maakt elk straatje schattig en mooi. Daarnaast heeft het een groot plein, vele kraampjes en overal zie je van die vrouwtjes met een lama die wat extra geld proberen bij te verdienen door toeristen die met hen op de foto willen. Vanuit deze stad bezochten wij ook Rainbow Mountain. Een hike van 7 km heen, maar vanwege de hoogte best een beproeving. De vele paarden die onderweg werden aangeboden waren voor sommige dan ook geen overbodige luxe, maar wij hebben het op eigen kracht gedaan! Helaas was er op de top net een hagelstorm waardoor de regenboog kleuren net iets minder kleurrijk waren, maar desondanks een hele gave trek. Het gebied was meer dan mooi en ook de bergen in de omgeving hadden vele kleuren, zoals rood, in zich. Deze dag hebben we echt alle weersomstandigheden gehad, zon, regen, hagel en onweer. Op de terugweg helemaal op het einde was het zelfs wit van de hagel en die lama’s stonden daar gewoon alsof er niks aan de hand was.

Na Rainbow mountain was het dan echt tijd voor Machu Picchu. De reis naar Machu Picchu geeft al wel aan hoe afgelegen dit in de ‘jungle’ ligt. Vanuit Cusco vertrokken we eerst per busje naar Ollantaytambo waar we met de Inca Train (enige manier om daar te komen behalve wandelen natuurlijk) naar Aguas Calientes gingen. Wij stonden de volgende ochtend om 4 uur op om op tijd in de rij te staan voor de bus die ons naar Machu Picchu zou brengen. Wij zaten in de tweede bus en nog voor de hekken opengingen waren wij boven. Spannend! Helemaal mistig, wat het wel een mysterieus effect gaf en langzaam trok alles weg en daar verscheen dan de verborgen stad – MACHU PICCHU. Het leuke van Machu Picchu is dat alles gewoon klopt. Je hebt dit plaatje al zo vaak gezien en nu zie je het in het echt. Verder is het erg leuk om gewoon door de stad te wandelen en ook wel bijzonder dat dit allemaal er gewoon nog staat na vele aardbevingen. Ook zijn we naar de Sun Gate gelopen, een klim door het bos waarop je net een ander zicht op Machu Picchu krijgt dan anders en daarnaast is de omgeving ook gewoon echt super mooi!

Tijd om Cusco te verlaten en onze trip te vervolgen naar Arequipa. Net als Sucre wordt dit de witte stad genoemd. Plaza de Armas is prachtig met de kerk  en de vulkaan op de achtergrond. Verder merk je dat het al bijna kerst is. Op elk plein in elke stad staat een grote kerstboom of kerststal. Vanuit hier besluiten we naar Chivay te gaan. Het begin van de Colca Canyon waar we genieten van de hotsprings en een heerlijke wandeling zonder toeristen door hele kleine dorpjes met een actieve vulkaan (gekenmerkt door grote wolk rook die er vaak uitkwam) op de achtergrond. Af en toe je eigen ding doen zonder tour is erg fijn! In Chivay was een feest en iedereen zag er super feestelijk en kleurrijk uit met glitters. Er zijn hier vele festivals in Peru, zo hadden we eerder ook al een optocht in de straat gezien waar velen verkleed waren. Echt een traktatie om dit soort dingen onverwachts te zien. Vanuit Chivay keren wij terug naar Arequipa waar ik de volgende dag ziek was. De hele dag op bed en s’ avonds moesten wij met de nachtbus naar Ica aangezien die al geboekt was. Erg balen, maar ik heb het overleefd!

Bij Ica ligt Huacachina, een oase in de zandduinen. Het dorpje zelf is een beetje vervallen maar de oase en de duinen zijn erg idyllisch. Een plek om lekker even te ontspannen, zwemmen in het zwembad, chillen in het zand en ’s avonds met de sandbuggy de duinen in om te ‘sandboarden’, lees: sleeën (ondanks dat het geen boarden is, was het wel erg leuk!) en de ondergaande zon onder te zien gaan. 

Maar een busreis van 2 uur verder lag Paracas, een klein vissersdorpje dat bekend staat om de Islas Ballestas, ook wel poor man’s Galapagos Islands genoemd. Ook het schiereiland van Paracas is dichtbij. Hier hebben wij gefietst door de woestijn en langs de ruwe kust. Heerlijk om te kunnen stoppen overal waar je wilt zoals een afgelegen strandje en playa roja. Playa roja is een bijzonder strand omdat het zand rood is. Het contrast met de blauwe zee en de gele rotsen op de achtergrond maakte het best wel uniek. Na de fietstocht hadden we wel een heerlijke Chaufa de Mariscos (rijst met vis) verdiend in een ander vissersplaatsje waar de pelikanen op de loer lagen van de zojuist gevangen vis is de haven. Even iets over het eten. Aan de kust staat er veel vis op het menu en Peru staat vooral bekend om de Ceviche. Ceviche is een rauwe visschoetel met citroensap, ui en kruiden en een stukje zoete aardappel wat het erg lekker maakt! Daarnaast heb je Lomo Saltado – een vleesgerecht met rijst en frietjes. 2 soorten koolhydraten is hier heel gewoon,  in het begin was dit heel gek maar ik moet zeggen dat ik het nu soms best wel chill vind. Verder eten ze hier ook cavia (Cuy) en is er in restaurantjes ook altijd hamburger, pizza of pasta te vinden. Terug naar Paracas, de volgende dag deden wij de boottour naar de Islas Ballestas. Het schouwspel van de vogels die de hele dag op en aan vliegen was fantastisch om te zien. Daarnaast waren er op dit eiland ook pinguïns en zeehonden te zien. Verder hebben we lekker aan het strand gelegen al zijn de stranden hier niet zo bijzonder hoor, om jullie niet al te jaloers te maken.

Onze laatste plek samen: Lima… Lima is groot. Velen zeggen dat het het bezoeken niet waard is maar het viel mij reuze mee. Zo hebben wij historic centro Lima bezocht met vele kleurrijke kerken, maar ook Barranco een artistieke wijk met veel graffiti en verbleven wij in Miraflores met een heerlijke kustlijn. Tijdens deze dagen besefte ik erg goed hoeveel wij samen gezien hadden maar ook dat ik binnenkort weer alleen zou zijn waar ik het best moeilijk mee had. De laatste avond samen was gezellig. ‘Luxe’ uit eten, lekker met wijn en dessert en toen was het zover. Het afscheid op Lima Airport, zwaar en al helemaal voor mij aangezien ik niet zo goed in afscheid nemen ben. Ik was heel graag meegegaan om thuis lekker kerst te vieren maar helaas ik moest door…

Toen begon mijn solo travel reis van een week in Huaraz, een week waar ik stiekem al best wel een tijdje tegenop keek, omdat ook nog is kerst in deze week viel, maar ik kan je zeggen dat het best wel mee viel! In Huaraz heb ik de Laguna 69 trek gedaan in het Huascaran National Park, het Cordillera Blanca gebergte, de hoogste in Peru (Andes). Een meer waar ik al een tijd naar uit keek. Dit meer bevind zich op een hoogte van 4600m en de klim zou dus redelijk zwaar zijn vanwege de hoogte, maar dit vond ik nog wel meevallen. Daarnaast hadden we ontzettend veel mazzel met het weer, want de dag voor mijn trek hadden ze alleen maar regen gehad (regenseizoen) en wij hadden enkel wat spatjes. MAAR: ik denk op ongeveer driekwart naar boven moesten we een rivier oversteken die snel stromend was en waar stenen diep in het water lagen dus ik besloot mijn schoenen uit te doen zodat ik geen zeiknatte schoenen zou hebben. Toen ik op die manier probeerde over te steken gleed ik soort van uit, liet mijn schoenen los en weg waren ze. Stond ik daar op mn blote voeten… verdergaan? Ik moest nog ongeveer een uurtje en sowieso 2 uur terug. Ik wilde zo graag dat meer zien dat ik op blote voeten ben verdergegaan over kleine kiezelsteentjes etc. De hoogte was opeens het probleem niet meer. Na een tijdje kreeg ik sokken van iemand die een extra paar had, dat scheelde al iets en toen eindelijk de top!! Het meer was zo gaaf blauw wel echt de moeite waard maar ik moest natuurlijk ook nog terug. Op de terugweg kwam ik iemand tegen die een paar slippers bij zich had en daarop ben ik terug gelopen. Iedereen klapte toen ik beneden was, wat wel erg lief was. Een hike om nooit te vergeten!

Kerst heb ik gevierd in Huanchaco een plaatsje aan de kust, lekker op het strand. Ik kwam op kerstavond aan bij het hostel en daar werd die avond het kerstdiner gevierd. Ik ben aangesloten en heb een prima avond met wijn en kalkoen gehad. Natuurlijk is het raar met ‘vreemde’ mensen, zonder familie maar ach dat hoort erbij. Volgend jaar is het weer kerst en dan doen we weer zoals het ‘hoort’. Eerste kerstdag heb ik op bed de cadeautjes uitgepakt die mama Roderick had meegegeven. Dit maakte het toch wel een beetje speciaal, leuke foto’s van de familie en een Pandorra met forever family. En zo is het maar net, een mooie bedel die erg betekenisvol is en vol goede herinneringen aan deze kerst + reis. Verder heb ik eerste kerstdag doorgebracht op het strand. Lekker lezen, met het geluid van de zee op de achtergrond is niet verkeerd en een mega mooie zonsondergang.

Nu ben ik terug in Lima en morgen gaat mijn vlucht naar Guatemala. Het laatste onderdeel van mijn reis. Erg benieuwd wat mij daar te wachten staat!

Ik hoop dat jullie allemaal erg fijne kerstdagen hebben gehad en wens jullie alvast een gelukkig Nieuwjaar! Tot het volgende verslag.

Heel veel liefs uit Peru,

Marlou-Floor