Sucre part 2

Hola a todos!

De afgelopen anderhalve week heb ik weer een aantal dingen gedaan in Sucre en omgeving. Te beginnen natuurlijk met de spaanse lessen bij Sucre Spanish School, de reden waarom ik hier zolang zit. De laatste week vooral veel geluisterd en een beetje gepraat. Ik kon de verhalen over de waterproblemen in het land, de landbouw, het dagelijkse leven, traditionele feesten en de kidnapping in La Paz best prima volgen, wat natuurlijk erg leuk was want zo leerde ik ondertussen ook wat meer van het land zelf. Het probleem zit hem nog vooral in het praten en antwoorden en woordenschat. Vooral door de vele grammaticale kennis weet ik ook hoe fout ik sommige dingen zeg. Anyway, ik ga het de komende weken proberen bij te houden en vooral de uitzonderingen leren en hoop dat ik het dan verder kan verbeteren in Guatemala.

Daarnaast ben ik een avond ‘uit’ geweest met de docenten en wat ‘leerlingen’ van de school. Het begon met het ‘omkopen’ van een bus om op de bestemming buiten de stad te komen. Er passen zo’n 25 mensen in die ieder 1.5 Bs betalen. Wij waren met tien en boden 5 Bs per persoon. Voor beide zeer gunstig! Het concert (hoe het werd aangekondigd) – Fexpo was een soort van jaarbeurs waar ze veel samples uitdeelden en als afsluiting een concert met Boliviaanse muziek (Las Kjarkas). Het was heel apart kan ik je vertellen. Je zag dat de Bolivianen genoten van de muziek (door de vele foto’s/filmpjes die ze maakte) maar niemand ging echt uit z’n dak.. De foreigners vonden het allemaal redelijk saai maar de terugweg was het hoogtepunt. Alle docenten waren dronken en met z’n allen gingen we in de achterbak van de pick-up truck. Zo gelachen, de view met alle lichtjes en wind in je haren, zeker iets om niet te vergeten.

M’n laatste weekend ben ik naar Potosi gegaan – de hoogste stad van de wereld op ruim 4000m. Het staat bekend om zijn mijnen die ik uiteindelijk niet bezocht heb omdat ik het toch iets te eng vond. Wel heb ik genoten van de views op Cerro Rico (mijnberg) en het stadje zelf. Die in tegenstelling tot Sucre heel kleurrijk was! Ook was de busreis erheen een hele ervaring. Ik zat in een local bus met allemaal coca kauwende mannen om mij heen die heel erg stonken. In het midden… Gelukkig ging halverwege mijn buurman even in het gangpad liggen om te slapen zodat ik even kon genieten van de uitzichten bij het raam en wat frisse lucht.

De laatste week heb ik doorgebracht in een homestay bij een Boliviaanse familie in huis met nog 4 anderen. Het ‘huis’ bestond uit vier huizen (4 families, 4 zussen). ‘s ochtends hadden we ontbijt op een andere plek dan de lunch. Tijdens de lunch werd er alleen maar Spaans gepraat wat erg leerzaam was. Daarnaast genoten we ondertussen van een soepje, hoofd en toetje. Ook was het leuk om de gebruiken en inrichting te zien. De lunch is dus de belangrijkste maaltijd van de dag en ‘s avonds eten ze brood met worst, mayo en ketchup. Daarnaast merk je ook dat ze veel voor elkaar zorgen, zo was er een jongetje Luka die doordeweeks bij hen woonde omdat z’n vader en moeder dan doordeweeks ergens anders konden werken.

Vanochtend heb ik Sucre verlaten wat erg gek aan voelde, het was toch een soort van afsluiting van mijn eerste deel van de reis. Inmiddels ben ik aangekomen in La Paz en kan ik niet meer wachten tot ik Roderick morgen op kan halen bij op het vliegveld. Dan gaat deel 2 van start en mogen wij heel veel mooie dingen gaan zien in Bolivia en Peru!

Hasta luego!