Update uit Rwanda!

Lieve vrienden en familie,

Helaas is er weinig veranderd sinds mijn vorige berichtje. Het project is sowieso uitgesteld tot januari en eerlijk gezegd heb ik weinig vertrouwen dat we dan wel aan de slag kunnen. Daarom zijn wij nu bezig om te kijken of we in januari aan de slag kunnen in een health care centre, om in ieder geval even weg te zijn uit de hoofdstad en wat veld ervaring op te kunnen doen. Het enige voordeel van dat het project weer is uitgesteld is dat ik in december echt twee weekjes vrij ben. Lekker met papa, mama en Boyd kerst en oud-en nieuw vieren, hun de stad Kigali laten zien en verder het land verkennen. Dat is een zeer goed vooruitzicht en maken die twee weekjes uni nog wel dragelijk!

Verder mag ik absoluut niet klagen. Het weer is hier (behalve af een toe een harde bui) super, de uitzichten blijven genieten en ook de mensen zijn zo behulpzaam. Echt een land om je thuis in te voelen.

Met een groepje van 5 meiden zijn we vorig weekend naar Butare/ Huye gegaan met de bus. De trip kon pas om 12 uur beginnen omdat het weer Umuganda (public cleaning day -> zie eerste week in Kigali) was maar dat mocht de pret niet drukken. De busreis was zeer plezierig. De uitzichten vervelen nooit en je ziet heuvel na heuvel net weer wat andere landschappen. We waren dan ook sneller dan verwacht al op de plek van bestemming. Butare is de drie na grootste stad van Rwanda maar naast Kigali bestaan er volgens mij geen grote steden. Deze stad bestond uit welgeteld 2 hoofdstraten. We hebben koffie gedronken en vervolgens zijn we op zoek gegaan naar de attractie in de stad; de ijssalon. Bij aankomst bleek deze echter gesloten te zijn. Beetje jammer…. De hoofdstraat zag er een beetje vervallen uit maar de markt was weer een en al levendigheid. Hier speelden mensen een spelletje, rook je de vis en het vlees, zag je de verse groentes en fruit en werd er wat kleding en cosmetica verkocht. De volgende dag zijn we naar het National Museum of Rwanda gegaan. Een mooi museum over de geschiedenis, traditionele kleding en oorspronkelijke huisjes. ’s Middags hebben wij een koffieplantage tour gedaan. Het begon met een flinke bui wat een hilarische tafereel opleverde. 2 parasols werden van het terras gehaald om als paraplu te gebruiken en zo zijn we onze tocht begonnen. Dit is best bijzonder hier want vaak tijdens een regenbui houdt alles hier op. De moto’s rijden niet meer, mensen schuilen binnen en wachten tot de bui voorbij is. Eenmaal op de berg  was het gestopt met regenen en had je prachtige uitzichten, jammer dat dit op foto’s niet zo goed is over te brengen. Verder leerden we dingen over de koffieplanten, hebben we de bonen geroosterd  en gemalen midden op de berg en Burundi gezien vanaf de top.

Afgelopen weekend hebben wij het geluk gehad om een Rwandese bruiloft te mogen bijwonen. De neef van Pat ging trouwen en wij waren uitgenodigd want vrienden van het bruidspaar mogen weer vrienden uitnodigen. In Rwanda bestaat een bruiloft vaak uit 3 delen. De traditionele ceremonie, een kerkdienst en de receptie.  Tijdens de traditionele ceremonie wordt er onderhandeld over het aantal koeien wat er gegeven wordt als bruidschat.  Wij mochten naar de kerkdienst en de receptie die vaak op een andere dag plaatsvindt. Leuk om de overeenkomsten te zien en de verschillen, en bijzonder om hier deel van uit te maken zonder dat je de bruid en bruidegom kent. Helaas konden wij er weinig van verstaan want alles was in het Rwandees. De kerkdienst bestond uit zingen, de ringen, het gebed waarin gevraagd werd voor veel huizen, veel kinderen en rijkdom. Vervolgens werd het contract ondertekent waarin stond dat voortaan de man altijd rechts moet staan en de bruid links. Ook werden er dingen gezegd als dat een van hen flirt met iemand uit de omgeving dat ze dan moeten verhuizen.  Daarna gingen wij naar een westerse tuin waar de fotosessie plaatsvond. Ook wij hebben een foto met het bruidspaar! Tenslotte de receptie. Dit vond plaats in een grote zaal die verlicht was met kerstlichtjes. Het zag er een beetje kitscherig uit. Hier konden we genieten van traditionele Rwandese dans, cake en veel onverstaanbaar gepraat. Deze dag duurde van half 2 tot half tien. Doordat dit flink wat langer duurde dan wij verwacht hadden moesten we sinterklaas met de Nederlanders in Kigali helaas overslaan. Maar zo’n bruiloft hadden wij natuurlijk niet willen missen.

Zondag hebben wij Mount Kigali ‘beklommen’, het bestond uit een gewone weg naar de top. Onderweg kwamen we super schattige kindjes tegen die vooral niet verlegen waren. De meeste kinderen hier zeggen vaak alleen ‘give me money’ wanneer ze een Mzungu (blanke) zien en willen vaak niet op de foto. Fotograferen is hier best moeilijk en veel mensen willen niet op de foto maar deze kinderen vonden de camera geweldig. Poserend rende ze achter ons aan om steeds maar weer op de foto te staan. Hier hebben we natuurlijk dankbaar gebruik van gemaakt en zo zijn er een paar super schattige foto’s geschoten!

Heel veel liefs,

Marlou-Floor