Uni-dagen

Lieve Nederlanders,

Na mijn vorige berichtje is het normale studerende leven weer begonnen. De afgelopen twee weken waren dan ook een stuk minder bijzonder dan alle indrukken van de eerste week. Een normale dag ziet er als volgt uit. We lopen naar de bus vanuit ons huis. Vanochtend hebben we voor het eerst een aapje gezien onderweg naar de bus, een gek idee zo midden in de stad. Vervolgens gaan we met de bus naar town, daar lopen we klein stukje naar de universiteit waar eerst onze tas gecheckt wordt door de beveiliging. Dit is best wel random en heeft naar ons idee geen nut maarja het hoort het nu eenmaal bij. Op de uni zit ik in een kamer met nog 3 andere Nederlanders en wat andere Rwandezen. Het is er een complete chaos, met kasten, kabels en nog meer kasten en er wordt af en toe wat verbouwt maar echte orde is er nog niet gekomen. Tijdens de lunch nemen we vaak ons eigen brood mee, tjaa we blijven toch Nederlanders, de andere optie is het buffet met rijst, spaghetti, aardappeltjes, banaan, cassave, ugali, isombe (groene casssave bladeren, lijkend op spinazie) en bonen. Heel voedzaam maar echt lekker vind ik het niet. Vervolgens gaan we weer met de bus naar huis en koken we daar een maaltijd in gietijzeren pannen zonder handvat en moeten we 2 pannen en een bakpan delen met nog zo’n 6 anderen wat natuurlijk ook niet ideal is. De normale dingen kosten veel tijd, het doen van boodschappen op de markt of in de supermarkt neemt al snel een half dagdeel in beslag. Het is nu wachten tot ons praktische werk begint waarvoor we eigenlijk hier zijn gekomen. Het is leuk om een maand in de hoofdstad te zitten maar de uni-dagen zijn net zo saai als in Nederland en de kwaliteit van internet is hier toch wel wat slechter. Er is nog steeds hoop dat het eind november, begin december begint maar echt op de hoogte worden we niet gehouden dus het blijft afwachten.

Buiten de dagelijkse activiteiten is er nog vanalles te doen. Hieronder een aantal voorbeelden van de  dingen die wij hebben gedaan. Zo hebben we een keer yoga gedaan, wat een hele ervaring was. Dit werd gegeven in het Frans door een man die ons ook wilde uitleggen waar deze ‘speciale’ yoga precies vandaan kwam. Het heet Kundaline en is overgekomen uit India. De yoga bestond uit eerst een mantra. Daar zit je dan, adem in adem uit… Daarna wat ‘kracht’ oefeningen tussendoor en daarna kwam de meditatie. Een liedje ‘you are beautiful’ werd wel 100000 keer herhaald. Om vervolgens ook nog af te sluiten met een mantra. Dit spektakel duurde in totaal maar liefst 2 uur wat nog langer leek te duren dan het daadwerkelijk was. Knap als je hier zoveel rust in kan vinden maar ik dacht alleen maar hoelang alles wel niet duurde niet echt ontspannen dus. 

Daarnaast hebben we een verjaardagsfeestje gevierd van de kinderen van het gezin die bij ons in huis wonen. Het was erg gezellig. Happy birthday werd in vele talen gezongen en de Rwandezen die uitgenodigd waren keken hun ogen uit en maakten ook foto’s, wij zijn dus niet de enige die alles willen vastleggen.

Ook zijn we een avond naar een dans voorstelling geweest van het East African Nights of Tolerance Dance Festival. Er waren 2 dansen, de Bugobogobo uit Tanzania. Deze dans vergde wel een creatieve manier van kijken en ik kan niet zeggen wat ik er nou echt van vond behalve bijzonder. Het ritueel van het slachten van een koe was uitgebeeld in ‘dans’. Daarna was er nog een dans uit Rwanda/Uganda. Dit waren vier jongens die helemaal opgingen in de dans en muziek. Erg leuk om mee te maken en echt een avondje uit.

In het eerste weekend zijn we uitgenodigd bij een Rwandees thuis en heeft zijn moeder voor ons gekookt. In het begin was de moeder een beetje terughoudend maar op het eind vond ze het helemaal geweldig en hebben we veel foto’s gemaakt. Het was een luxe, stenen huis met een gewone wc, en ze hadden veel land waar ze zelf bonen en bananen op verbouwde. Wat ik wel heel heftig vond was een foto aan de muur, waar de vrouw over begon te vertellen van dit is ‘before genocide’. 3 van de 8 leefde nog op de foto. Ook kregen we fotoalbum te zien van de begrafenis. Echt elk gezin hier in Rwanda heeft hier mee te maken gehad.

We zijn ook naar een voetbalwedstrijd geweest, de kwalificaties voor het WK, Rwanda – Libia. Vooral het verkrijgen van de kaartjes was een intense ervaring. We konden ze bij de deur kopen en toen we daar vroegen zei hij ‘there is someone overthere’ en wees hij naar een hele menigte mensen. Al snel zagen we een aantal mensen met hele groepen trekkende en duwende mensen omheen. Dat zullen de kaartverkopers wel zijn. Met 4 ‘blanke’ meisjes probeerde we tussen al die ‘Rwandese’ mannen een kaartje te bemachtigen maar al snel kwamen we tot de conclusie dat dit niet ging lukken. Uiteindelijk heeft iemand anders voor ons kaartjes gekocht en mochten we achter bij de bewakers staan wachten. Zo’n voorkeursbehandeling zou ik normaal echt niet willen maar stiekem was het nu toch wel erg fijn. Het stadion was niet zo mooi en de helft van het veld was niet eens te zien door de dug-outs. De sfeer en het uitzicht daarentegen vond ik geweldig. Allemaal Rwandezen en achter het stadion waar bomen stonden zaten allemaal kinderen in die ‘gratis’ de wedstrijd meekeken.

Tenslotte wilden we afgelopen weekend graag een dagje de stad uit. Gewoon even weer iets nieuws zien. We vertrokken van huis niet echt wetend hoe we precies in Nyamata of Ntarama zouden komen maar alles leek ons prima en we waren erg benieuwd wat de dag ons zou brengen. Nou het was een geweldige dag. We zijn met 2 broers en zijn oom naar een kippenboerderij in de maak gegaan. Daar kregen we een hele rondleiding, en het moet een erg moderne kippenboerderij worden met camera’s en allemaal automatische systemen als we de oom moeten geloven. Ook kregen we te horen dat ze hier graag eieren willen krijgen die de donker gele/oranje dooier (westerse) hebben. Dit was erg toevallig want het was ons inderdaad opgevallen dat de eidooiers heel licht waren en we vroegen ons al af waardoor het kwam. Of dat de eieren oud(er) zijn of door voeding van de kip. Het bleek het laatste te zijn. Wat nog leuker was was het uitzicht. Zo groen, en dan in combinatie met de bergen en in de verte meer Cyohoha Nord. Stunning! Daarna zijn we met hen gaan lunchen. Waar je normaal lang moet wachten kregen we binnen een mum van tijd een bord vol brochettes met daaronder banaan van de bbq. Er waren 2 soorten: ‘gewoon’ geitenvlees of de ingewanden (lever, maag, darm). Nou die eerste hebben we gewoon geprobeerd maar de tweede hebben we overgeslagen. Daarna zijn we afgezet in Nyamata, een stadje waar we door de hoofdweg heen zijn gelopen. Na al deze indrukken hebben we de bus terug naar Kigali genomen en de uitzichten: dorpjes (Ntarama), huisjes tussen de bananenbomen, Byoborongo rivier/brug en heuvels waren adembenemend.

Nog een paar leuke weetjes: Het grootste bankbiljet hier is 5000 RWF wat overeenkomt met 6.30 euro. Tijdens het pinnen krijg je dus een hele stapel !! Daarnaast is het hier nu het kleine regenseizoen (eind september tot mid december) wat inhoud dat het weer ‘best’ wisselvallig is. Het ene moment schijnt de zon en een uur later kan het keihard gaan regenen. Niet echt betrouwbaar maar ik kan jullie alsnog vertellen dat het hier goed volt e houden is. Een relaxmiddag kan je niet plannen maar de spontane zonsessies aan het zwembad zijn zeker niet verkeerd!

Heel veel liefs uit Rwanda,

Marlou-Floor